Verbum

абмазгава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; -гава́ны; зак., што (разм.).

Старанна абдумаць што-н.

Гэтае пытанне трэба добра а.

|| незак. абмазго́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

абма́зка, -і, ДМ -зцы, ж.

1. гл. абмазаць.

2. Рэчыва, якім абмазана ці абмазваюць што-н.

А. на сцяне высахла і патрэскалася.

|| прым. абма́зачны, -ая, -ае.

А. матэрыял.

абмака́ць гл. абмокнуць.

абмакну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., што ў што.

Апусціць на кароткі час што-н. у якую-н. вадкасць; дакрануцца кавалачкам хлеба і пад. да солі, цукру і пад.

А. пяро ў чарніла.

А. блін у смятану.

|| незак. абма́кваць, -аю, -аеш, -ае.

абмакрэ́лы, -ая, -ае.

Мокры, змочаны.

Абмакрэлая вопратка.

абмакрэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; зак.

Змокнуць; зрабіцца мокрым.

А., ходзячы па расе.

абмалаці́ць, -лачу́, -ло́ціш, -ло́ціць; -ло́чаны; зак., што.

Малоцячы, аддзяліць зерне ад калосся, саломы.

А. жыта.

|| незак. абмало́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абмало́чванне, -я, н. і абмало́т, -у, М -ло́це, м.

|| прым. абмало́тны, -ая, -ае.

А. пункт.

абмалява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак., што.

1. Абвесці фарбай ці алоўкам што-н.; размаляваць па краях.

2. перан. Ахарактарызаваць, апісаць.

А. вобраз героя.

|| незак. абмалёўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абмалёўванне, -я, н. і абмалёўка, -і, ДМ -лёўцы, ж.

абма́н, -у, м.

1. гл. абмануць.

2. Памылковае ўяўленне аб чым-н., мана, няпраўда.

|| прым. абма́нны, -ая, -ае.

абма́нлівы, -ая, -ае.

Здольны ўвесці ў зман.

Абманлівае ўражанне.

|| наз. абма́нлівасць, -і, ж.