Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшэюя-
абвгдежзйклмнопрстуўфхцчшэя.

абло́мванне гл. абламацца, абламаць.

абло́мвацца гл. абламацца.

абло́мваць гл. абламаць.

абло́мліванне гл. абламацца, абламаць.

абло́млівацца гл. абламацца.

абло́мліваць гл. абламаць.

аблу́дны, -ая, -ае.

1. Які апусціўся, збіўся з правільнай жыццёвай дарогі.

А. чалавек.

2. Ілжывы, няправільны, памылковы.

А. шлях.

|| наз. аблу́днасць, -і, ж.

аблуза́ць гл. лузаць.

аблупі́цца гл. лупіцца.

аблупі́ць гл. лупіць¹.