макрэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; незак.
Станавіцца мокрым, вільготным.
|| зак. змакрэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е.
макрэ́ча, -ы, ж. (разм.).
Сырасць, дажджлівае надвор’е.
ма́ксі.
1. нескл., н. Спадніца, сукенка, паліто і пад. максімальнай даўжыні.
Цяпер мода на м.
Насіць м.
2. прым., нязм. Максімальна доўгі (пра спадніцу, сукенку, паліто).
Спадніца-м.
максімалі́зм, -у, м.
Празмерная, без уліку рэальных умоў крайнасць у якіх-н. патрабаваннях, поглядах.
|| прым. максімалі́сцкі, -ая, -ае.
максімалі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.
Прыхільнік максімалізму.
|| ж. максімалі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
максіма́льны, -ая, -ае.
Самы большы сярод іншых, найбольшы; проціл. мінімальны.
Максімальная хуткасць.
|| наз. максіма́льнасць, -і, ж.
ма́ксімум, -у, мн. -ы, -аў, м.
1. Найбольшая велічыня, колькасць чаго-н.; проціл. мінімум.
М. намаганняў.
2. у знач. прысл. Самае большае, не больш як.
Каштуе м. пяцьдзясят рублёў.
3. у знач. прым., нязм. Тое, што і максімальны (ужыв. пасля азначаемага слова).
Праграма-м.
макулату́ра, -ы, ж.
1. Непрыгодная папера, кнігі і інш., прызначаныя для перапрацоўкі.
2. перан. Бяздарныя, не маючыя вартасці літаратурныя творы.
|| прым. макулату́рны, -ая, -ае.
маку́ха, -і, ДМ -ку́се, ж.
Рэшткі семя (ільнянога, сланечнікавага і пад.) пасля выціскання з яго алею.
|| прым. маку́хавы, -ая, -ае.
маку́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.
1. Вяршыня чаго-н.; верхавіна.
2. Верхняя частка галавы, макаўка.
Шапка сядзела на самай макушцы.
|| прым. маку́шачны, -ая, -ае.