Verbum

водалячэ́нне, -я, н.

Сістэма лячэння хворых воднымі працэдурамі.

|| прым. водалячэ́бны, -ая, -ае.

воданапо́рны, -ая, -ае.

У выразе: воданапорная вежа — рэзервуар для вады, куды яна паступае пад напорам і адкуль расцякаецца па водаправодзе.

воданепраніка́льны, -ая, -ае.

Які не прапускае вады.

Воданепранікальная тканіна.

|| наз. воданепраніка́льнасць, -і, ж.

водапад’ёмнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Гідратэхнічнае збудаванне для пад’ёму вады на вышыню.

водапад’ёмны, -ая, -ае.

Прызначаны для падачы вады ўверх.

В. механізм.

водападзе́л, -у, м.

Узвышша, якое падзяляе басейны некалькіх рэк.

|| прым. водападзе́льны, -ая, -ае.

водаправо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Сістэма збудаванняў, якая пастаўляе ваду ў месцы спажывання.

|| прым. водаправо́дны, -ая, -ае.

водаправо́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па водаправодных работах.

водапраніка́льны, -ая, -ае.

Які прапускае праз сябе ваду.

|| наз. водапраніка́льнасць, -і, ж.

во́дар, -у, м.

Прыемны пах, духмянасць.

В. палёў.

|| прым. во́дарны, -ая, -ае.