Verbum

ашука́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Той, хто ашуквае, махляр.

Дробны а.

|| ж. ашука́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. ашука́нскі, -ая, -ае.

ашука́нства, -а, н.

Падман, жульніцтва, махлярства, несумленны ўчынак з карыслівай мэтай.

А. ў гульні.

ашука́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. Памыліцца, пралічыцца.

А. ў падліках.

2. Расчаравацца ў кім-, чым-н., завесці сябе ў зман.

А. ў сваім выбары.

|| незак. ашу́квацца, -аюся, -аешся, -аецца.

ашука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Наўмысна ўвесці ў зман каго-н., абысціся несумленна з кім-н., не выканаць абяцання.

На цэлых сямнаццаць тысяч ашукала прадаўшчыца.

|| незак. ашу́кваць, -аю, -аеш, -ае.

ашча́дак, -дку, мн. -дкі, -дкаў, м. (разм.).

Грошы або іншыя матэрыяльныя каштоўнасці як прадмет або вынік ашчады.

Гаспадыня заўсёды мела а.

ашчаджа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

Эканомна, з асцярогаю выдаткоўваць.

Тут кожная капейка ашчаджаецца.

|| наз. ашча́да, -ы, ДМ -дзе, ж.

ашчаджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., што.

1. Эканомна, па-гаспадарску выдаткоўваць; берагчы.

А. грошы.

2. перан., што. Ахоўваць.

А. сон.

|| наз. ашча́да, -ы, ДМ -дзе, ж.

ашча́длівы, -ая, -ае.

Які ашчадна адносіцца да маёмасці; эканомны, беражлівы.

А. гаспадар.

|| наз. ашча́длівасць, -і, ж.

ашча́дны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да захоўвання грашовых укладаў.

А. банк.

Ашчадная кніжка.

2. Тое, што і ашчадлівы.

А. чалавек.

|| наз. ашча́днасць, -і, ж. (да 2 знач.).

ашчані́цца гл. шчаніцца.