Verbum

пераме́нлівы, -ая, -ае.

Які часта мяняецца, зменлівы.

П. вецер.

П. характар.

|| наз. пераме́нлівасць, -і, ж.

пераме́нны, -ая, -ае.

Які мяняецца, няўстойлівы, з пераменамі.

Пераменнае надвор’е.

П. ток (які перыядычна мяняе сілу і напрамак). Пераменная велічыня і пераменная (наз.) — пра велічыню, якая можа па ўмовах задачы набываць розныя значэнні. П. капітал (частка капіталу, якая затрачваецца на наём рабочай сілы і змяняецца ў працэсе вытворчасці).

пераме́ншыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак., што.

Падаць у меншых памерах, чым у рэчаіснасці.

П. цяжкасці.

|| незак. перамянша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. перамяншэ́нне, -я, н.

пераме́ньваць гл. перамяніць.

пераме́раць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Змераць або памераць нанава, яшчэ раз.

П. куплены адрэз.

2. Змераць, памераць усё, многае.

П. усе ўчасткі.

3. перан. Шмат прайсці, пахадзіць па якойн. тэрыторыі (разм.).

Многа дарог мне прыйшлося п. сваімі нагамі.

|| незак. перамяра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1 і 2 знач.) і пераме́рваць, -аю, -аеш, -ае.

пераме́рзнуць, -ну, -неш, -не; -мёрз, -ме́рзла; зак.

1. Моцна змерзнуць, азябнуць.

П. у дарозе.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Загінуць ад марозу (пра многіх, многае).

Усе кветкі перамерзлі.

пераме́ціць, -ме́чу, -ме́ціш, -ме́ціць; -ме́чаны; зак., каго-што.

1. Памеціць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. бялізну.

2. Нанава паставіць меткі на кім-, чым-н.

|| незак. перамяча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

пераме́швацца гл. перамяшацца.

пераме́шваць гл. перамясіць, перамяшаць.

перамёрзлы, -ая, -ае (разм.).

Які перамёрз.

Перамёрзлая трава.