Verbum

рэ́зка¹, -і, ДМ -зцы, ж.

Дробна парэзаная салома; сечка.

рэ́зка² гл. рэзаць.

рэ́зкі, -ая, -ае.

1. Які праяўляецца з вялікай сілай, вастрынёй.

Р. вецер.

Рэзкія болі.

2. Раптоўны і вельмі значны.

Рэзкае павышэнне паспяховасці навучэнцаў.

Рэзкае пахаладанне.

3. Занадта моцны.

Р. крык.

Р. пах.

Рэзкае святло.

4. Пазбаўлены мяккасці, плаўнасці, парывісты.

Рэзкія рухі.

5. Які вызначаецца выразнымі абрысамі, не расплыўчаты.

Рэзкія лініі.

Рэзкія рысы твару.

6. Прамы і жорсткі, востры.

Рэзкая крытыка.

Рэзкія словы.

Р. соус.

|| наз. рэ́зкасць, -і, ж.

рэ́знуцца, -нуся, -нешся, -нецца: -ніся; зак. (разм.).

Моцна стукнуцца аб што-н., у што-н.

Р. аб дрэва.

рэ́знуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. (разм.).

1. гл. рэзаць.

2. Моцна ўдарыць чым-н.

Р. калом па спіне.

рэзульта́т, -у, М -та́це, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і вынік.

|| прым. рэзульта́тны, -ая. -ае.

рэзультаты́ўны, -ая, -ае.

Прадуктыўны па сваіх выніках.

Самы р. ігрок.

|| наз. рэзультаты́ўнасць, -і, ж.

рэ́зус, -а і -у, м.

1. -а, мн. -ы, -аў. Вузканосая малпа роду макак.

2. -у. Тое, што і рэзус-фактар (разм.).

Адмоўны р.

Дадатны р.

|| прым. рэ́зусны, -ая, -ае.

рэ́зус-фа́ктар, -у, м. (спец.).

Складанае арганічнае рэчыва, якое змяшчаецца ў крыві малпаў пароды рэзус і ў людзей і абумоўлівае сумяшчальнасць і несумяшчальнасць крыві донара і таго, каму пераліваюць яго кроў, або цяжарнай жанчыны і плода.

рэ́зчык¹, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Майстар па мастацкай разьбе; разьбяр.

Р. па дрэве, па косці, па мармуру.

2. Рабочы, які займаецца рэзкай чаго-н. (спец.).

Р. паперы.

|| ж. рэ́зчыца, мн. -ы, -чыц.

|| прым. рэ́зчыцкі, -ая,-ае.