Verbum

беспара́дкавы, -ая, -ае.

1. У якім няма парадку, бессістэмны.

Беспарадкавае апісанне.

2. Неарганізаваны, стыхійны.

Беспарадкавая мітусня.

|| наз. беспара́дкавасць, -і, ж.

беспаро́дны, -ая, -ае.

Непародзісты, у якога адсутнічаюць прыкметы добрай пароды.

Беспародная жывёла.

беспарты́йны, -ая, -ае.

Які не з’яўляецца членам якой-н. партыі.

|| наз. беспарты́йнасць, -і, ж.

беспаса́дачны, -ая, -ае.

Які ажыццяўляецца без пасадак самалёта на прамежкавых пунктах.

Б. пералёт.

беспаса́жніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж. (уст.).

Бедная дзяўчына, якая не мае пасагу.

беспаспяхо́вы, -ая, -ае.

Які не прыносіць поспеху, не дасягае пэўнай мэты; няўдалы.

Беспаспяховыя пошукі.

|| наз. беспаспяхо́васць, -і, ж.

бесперабо́йны, -ая, -ае.

Які адбываецца без перабояў, без затрымак.

Бесперабойнае забеспячэнне.

|| наз. бесперабо́йнасць, -і, ж.

бесперапы́нны, -ая, -ае.

Які адбываецца без перапынкаў, пастаянна.

Б. гул матораў.

Дождж ідзе бесперапынна (прысл.).

|| наз. бесперапы́ннасць, -і, ж.

беспераса́дачны, -ая, -ае.

Які адбываецца без перасадак.

Б. рэйс.

бесперашко́дны, -ая, -ае.

Які не мае перашкод, не звязаны з імі.

Б. выезд.

|| наз. бесперашко́днасць, -і, ж.