Verbum

мало́чніца¹, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Прадаўшчыца малака і малочных прадуктаў.

мало́чніца², -ы, ж.

Грыбковае захворванне слізістай абалонкі.

мало́чны, -ая, -ае.

1. гл. малако.

2. Які дае многа малака.

Малочная карова.

3. Звязаны з перапрацоўкай малака.

М. завод.

4. Які выдзяляе малако.

Малочныя залозы.

5. Прызначаны для малака.

Малочныя бітоны.

6. Выкармлены малаком.

Малочныя парасяты.

7. у знач. наз. мало́чнае, -нага, н. Ежа з малаком або з малака.

Ён харчуецца толькі малочным.

○

Малочны брат або малочная сястра — аб няродных людзях, выкармленых малаком адной жанчыны.

Малочныя зубы — зубы ў дзяцей, якія выпадаюць пасля шасцігадовага ўзросту.

◊

Малочныя рэкі з кісельнымі берагамі (разм.) — матэрыяльна забяспечанае жыццё.

ма́лпа, -ы, мн. -ы, малп і -аў, ж.

1. Млекакормячая жывёліна атрада прыматаў, якая па будове цела з’яўляецца самай блізкай да чалавека.

Шыраканосыя малпы.

2. перан. Пра чалавека, які крыўляецца (разм.).

|| памянш. ма́лпачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. ма́лпавы, -ая, -ае і ма́лпін, -а.

Малпавы запаведнік.

Малпіна футра.

малпава́ць, -пу́ю, -пу́еш, -пу́е; -пу́й; незак. (разм.).

Крыўляцца, пераймаць чые-н. рухі, міміку і пад.

|| наз. малпава́нне, -я, н.

малпападо́бны, -ая, -ае.

Які з выгляду нагадвае малпу.

М. твар.

|| наз. малпападо́бнасць, -і, ж.

малпо́ўня, -і, мн. -і, -яў, ж.

Памяшканне для малпаў.

малпяня́ і малпянё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.

Дзіцяня малпы.

малы́, -а́я, -о́е.

1. Нязначны па велічыні, памерах; невялікі.

Малая зала.

2. Нязначны па колькасці, часе.

М. атрад.

Прайшоў яшчэ м. час.

3. Меншы, чым патрэбна.

Малыя боты.

4. Які не мае істотнага значэння; малаважны.

Малая справа, м. і клопат.

5. Які займае нязначнае службовае становішча.

6. Тое, што і малалетні.

Малыя дзеткі — малыя і бедкі (прыказка).

7. у знач. наз. малы́, -о́га, м., мала́я, -о́й, ж., мн. малы́я, -ы́х. Дзіця.

Падвезці малых у школу.

◊

Ад малога да вялікага — усе да аднаго, абсалютна ўсе.

Без малога (разм.) — амаль (не), чуць (не).

З малых гадоў — з дзяцінства.

Самае малое — найменш.

малы́ш, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Маленькі хлопчык.

|| ж. малы́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак.

|| прым. малышо́вы, -ая, -ае.