Verbum

перажані́ць, -жаню́, -жэ́ніш, -жэ́ніць; -жэ́нены; зак., каго (што).

Пажаніць усіх, многіх.

П. усіх сыноў.

перажыва́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Душэўны стан, выкліканы якімі-н. моцнымі адчуваннямі, уражаннямі.

Цяжкія перажыванні.

перажыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. перажыць.

2. за каго-што і без дап. Хвалявацца, нервавацца з прычыны чаго-н., быць у стане душэўнага неспакою ў

сувязі з чым-н.

Пасварылася з суседкай, а цяпер перажываю.

перажы́так, -тку, мн. -ткі, -ткаў, м.

Тое, што захавалася ад мінулага і не адпавядае сучасным нормам, астатак устарэлага.

Перажыткі даўніны.

|| прым. перажы́тачны, -ая, -ае.

перажы́ць, -ыву́, -ыве́ш, -ыве́; -ывём, -ывяце́, -ыву́ць; -ы́ў, -ыла́, -ло́; -ы́ты; зак.

1. што. Зазнаць у жыцці.

П. вялікую радасць.

2. каго-што. Пражыць даўжэй за каго-, што-н.

П. сваіх равеснікаў.

3. што. Выцерпець, перанесці што-н.

Ён не мог п. абразы.

|| незак. перажыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

перазарадзі́ць, -раджу́, -ра́дзіш, -ра́дзіць; -ра́джаны; зак., што.

Зарадзіць зноў.

П. ружжо.

П. фотаапарат.

|| незак. перазараджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. перазара́дка, -і, ДМ -дцы, ж.

|| прым. перазара́дны, -ая, -ае (спец.).

перазвані́ць, -ваню́, -во́ніш, -во́ніць; зак. (разм.).

1. Пазваніць, набраўшы зноў нумар тэлефона.

Дрэнна чуваць, перазваніце.

2. Пазваніць па тэлефоне ўсім, многім або з многіх месцаў.

П. усім знаёмым. 3 усіх таксафонаў перазваніў — не працуюць.

|| незак. перазво́ньваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

перазво́н, -у, м.

Гукі некалькіх званоў, званочкаў.

Сталёвы п. кос (перан.).

перазво́ньваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. гл. перазваніць.

2. Званіць папераменна ці адначасова ва ўсе званы.

пераздаро́ўкацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак., з кім (разм.).

Павітацца з усімі, многімі.