Verbum

аквана́ўт, -а, М -ўце, мн. -ы, -аў, м.

Даследчык мора, які праводзіць назіранні пад вадой.

|| ж. аквана́ўтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

аква́рыум, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Штучны вадаём або шкляная пасудзіна з вадой для ўтрымання рыб, водных жывёлін і раслін.

2. перан. Памяшканне з празрыстымі сценамі (разм.).

|| прым. аква́рыумны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Акварыумнае рыбаводства.

акварэлі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Мастак, які піша акварэллю.

|| ж. акварэлі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

акварэ́ль, -і, ж.

1. Клеявыя фарбы, якія разбаўляюцца вадой.

Пісаць акварэллю.

2. Карціны або малюнак, напісаныя такімі фарбамі.

Выстаўка акварэлей.

|| прым. акварэ́льны, -ая, -ае.

А. жывапіс.

А. партрэт.

аквато́рыя, -і, ж. (спец.).

Участак воднай паверхні.

А. порта.

акведу́к, -а, мн. -і, -аў, м.

Збудаванне ў выглядзе моста з каналам або трубаправодам для падачы вады цераз роў, цясніну і пад.

аке́нца гл. акно.

акі́нуць, -ну, -неш, -не; акінь; -нуты; зак., каго-што.

Кінуць, пакінуць без увагі, догляду.

А. гаспадарку.

◊

Акінуць вокам (вачыма, позіркам) каго-што (разм.) — агледзець.

Як вокам акінуць, не акінуць вокам (разм.) — пра мноства каго-, чаго-н., вялікую прастору і пад.

|| незак. акіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і акі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

акісле́нне, -я, н. (спец.).

Хімічная рэакцыя злучэння якога-н. рэчыва з кіслародам.

|| прым. акісля́льны, -ая, -ае.

акіслі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., акісліцца; зак. (спец.).

Падпасці пад акісленне.

|| незак. акісля́цца, -я́ецца.