Verbum

аканто́вачны гл. кантаваць.

аканто́ўванне гл. кантаваць.

аканто́ўка, -і, ДМ -то́ўцы, мн. -і, -то́вак, ж.

1. гл. кантаваць.

2. Палоска, якой акантаваны малюнак, табліца і пад., кант (у 2 знач.).

акапа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. Выкапаць і заняць акоп (акопы) для абароны ад варожага агню.

Салдаты акапаліся.

2. перан. Знайсці сабе зручны, спакойны прытулак (разм.).

|| незак. ако́пвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

акапа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Тое, што і абкапаць.

А. маладыя дрэвы.

|| незак. ако́пваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ако́пванне, -я, н.

акардэані́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Музыкант, які іграе на акардэоне.

|| ж. акардэані́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

акардэо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Храматычны гармонік з клавіятурай фартэпіяннага тыпу для правай рукі.

|| прым. акардэо́нны, -ая, -ае.

акары́ць, акару́, ако́рыш, ако́рыць; ако́раны; зак., што.

Зняць, ачысціць ад кары.

А. бярвенне.

|| незак. ако́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ако́рванне, -я, н.

акасцяне́лы, -ая, -ае.

1. Які ператварыўся ў косць, зацвярдзелы.

А. храсток.

2. перан. Які страціў гнуткасць, здольнасць развівацца; застылы.

А. погляд.

|| наз. акасцяне́ласць, -і, ж.

акасцяне́ць гл. касцянець.