Verbum

сена́цкі гл. сенат.

сенберна́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Парода даўгашэрсных вялікіх і дужых сабак.

се́ні, сяне́й.

Памяшканне паміж жылой часткай дома і ганкам у вясковых хатах.

С. без падлогі.

|| памянш. се́нцы, сяне́ц.

|| прым. се́нечны, -ая, -ае і се́нны, -ая, -ае.

сенніко́вы гл. сяннік.

се́нсар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Першасны вымяральны пераўтваральнік, датчык.

2. Адчувальны элемент.

|| прым. се́нсарны, -ая, -ае.

С. пераключальнік.

сенсацы́йны, -ая, -ае.

Які выклікае сенсацыю.

Сенсацыйныя падзеі.

Сенсацыйная навіна.

|| наз. сенсацы́йнасць, -і, ж.

сенса́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Моцнае ўражанне ад якой-н. падзеі.

Кніга выклікала сенсацыю.

2. Падзея, паведамленне, якія выклікаюць такое ўражанне.

Газетная с.

сенсо́рны, -ая, -ае (спец.).

Звязаны з пачуццямі, з органамі пачуццяў.

Сенсорнае выхаванне.

Сенсорная рэакцыя.

сенсуалі́зм, -у, м.

Філасофскі кірунак, які прызнае адчуванне, успрыманне адзінай крыніцай пазнання.

|| прым. сенсуалісты́чны, -ая, -ае.

сенсуалі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Паслядоўнік сенсуалізму.

|| ж. сенсуалі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.