Verbum

рэкарды́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. Тое, што і рэкардсмен (уст.).

2. Свойская жывёліна, якая па сваіх якасцях вызначаецца рэкорднымі паказчыкамі.

Бык-р.

|| ж. рэкарды́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

рэ́квіем, -а, м.

1. У католікаў: набажэнства па нябожчыку.

2. Жалобны вакальны або вакальна-інструментальны музычны твор.

Р.

Моцарта.

рэквізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., каго-што (спец.).

Адабраць (адбіраць) у прымусовым парадку на карысць дзяржавы ці на ваенныя патрэбы.

|| наз. рэквізі́цыя, -і, ж.

|| прым. рэквізіцы́йны, -ая, -ае.

рэквізі́т, -у, М -зі́це, м. (спец.).

1. Сукупнасць сапраўдных або бутафорскіх прадметаў для тэатральнай пастаноўкі.

2. звычайна мн. -ы, -аў. У афіцыйным дакуменце: звесткі, якія абавязкова ўваходзяць у яго.

|| прым. рэквізі́тны, -ая, -ае.

рэ́кет, -у, М -кеце, м. (спец.).

Злачыннае (шляхам пагроз, шантажу) вымаганне ў каго-н. грошай, каштоўнасцей і пад.

рэкеці́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які займаецца рэкетам.

|| прым. рэкеці́рскі, -ая, -ае.

рэкла́ма, -ы, ж.

1. Апавяшчэнне рознымі спосабамі для стварэння шырокай вядомасці, прыцягнення спажыўцоў, гледачоў.

Гандлёвая р.

Шырокавяшчальная р.

Зрабіць рэкламу каму-н. (перан.: занадта расхваліць, разрэкламаваць).

2. Аб’ява з такім апавяшчэннем.

Светлавая р.

|| прым. рэкла́мны, -ая, -ае.

Р. характар артыкула (перан.: які рэкламуе што-н., хвалебны).

рэкламава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны; зак. і незак., каго-што.

1. Аб’явіць (аб’яўляць) пра каго-, што-н., карыстаючыся рэкламай.

Р. новую кнігу.

2. перан. Тое, што і расхваліць (разм.).

Р. свае поспехі.

|| наз. рэкламава́нне, -я, н.

рэклама́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж. (спец.).

Прэтэнзія на нізкую якасць тавараў з патрабаваннем пакрыцця страт.

На завод ідуць рэкламацыі.

|| прым. рэкламацы́йны, -ая, -ае.

рэкламі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто афармляе, робіць рэкламы.

|| ж. рэкламі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.