Verbum

ку́бік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. гл. куб¹.

2. Кубічны сантыметр як мера аб’ёму (разм.).

Два кубікі донарскай крыві.

3. звычайна мн. Дзіцячая цацка — набор маленькіх прадметаў у форме куб з малюнкамі, літарамі і пад. на гранях.

Дзіцячыя кубікі.

кубі́нцы, -аў, адз. кубінец, -нца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Кубы.

|| ж. кубі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. кубі́нскі, -ая, -ае.

кубі́чны гл. куб¹.

ку́брык, -а, мн. -і, -аў, м.

Жылое памяшканне для каманды на караблі.

кува́лда, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ва́лд і -аў, ж.

Цяжкі кавальскі молат.

куга́каўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -вак, ж.

Буйная птушка атрада соў.

куга́каць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Плакаць (пра грудное дзіця).

2. Крычаць (пра саву).

|| наз. куга́канне, -я, н.

кугуа́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і пума.

куда́хтаць, -хчу, -хчаш, -хча; -хчы; незак.

Пра курэй: ствараць гукі, падобныя на «куд-кудах».

|| наз. куда́хтанне, -я, н.

кудзе́лісты, -ая, -ае.

Падобны на кудзелю, пушысты, лахматы.

Кудзелістыя ніткі.

|| наз. кудзе́лістасць, -і, ж.