ку́бік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. гл. куб¹.

2. Кубічны сантыметр як мера аб’ёму (разм.).

Два кубікі донарскай крыві.

3. звычайна мн. Дзіцячая цацка — набор маленькіх прадметаў у форме куб з малюнкамі, літарамі і пад. на гранях.

Дзіцячыя кубікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)