Verbum

куш, -а, м. (разм.).

1. Стаўка ў картачнай гульні.

Сарваць добры к.

2. Вялікая колькасць грошай.

Разлічваць на вялікі к.

кушне́р, -няра́, мн. -няры́, -няро́ў, м.

Майстар, які вырабляе шкуры пушных жывёл на футра.

|| ж. кушне́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. кушне́рскі, -ая, -ае.

кушне́рны, -ая, -ае.

Звязаны з вырабам футра са шкур.

Кушнерная фабрыка.

кушчэ́нне гл. кусціцца.

кушэ́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Невялікая канапа з узгалоўем, але без спінкі.

|| прым. кушэ́тачны, -ая, -ае.