Verbum

аднаклу́бнік, -а, мн. -і, -аў, м., чый або з кім.

Той, хто належыць да таго самага клуба, таварыства.

|| ж. аднаклу́бніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

аднако́лерны гл. аднакаляровы.

аднако́нны, -ая, -ае.

Запрэжаны адным канём; прыстасаваны для ўпрагання аднаго каня.

Аднаконная павозка.

аднакра́тны, -ая, -ае.

Які адбыўся або зроблены адзін раз; аднаразовы.

А. прыём лякарства.

○

Аднакратны дзеяслоў — дзеяслоў, які абазначае дзеянне, што адбылося ў адзін прыём, напр., стукнуць, маргнуць.

|| наз. аднакра́тнасць, -і, ж.

аднаку́рснік, -а, мн. -і, -аў, м., чый або з кім.

Той, хто вучыцца або вучыўся на адным курсе з кім-н.

Артыкул майго аднакурсніка.

|| ж. аднаку́рсніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

аднале́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Аднагадовая расліна.

адналю́б, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які ўсё жыццё верны адной сваёй любові, аднаму захапленню і пад.

|| ж. адналю́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак.

аднамато́рны, -ая, -ае.

З адным маторам.

А. самалёт.

аднаме́рны, -ая, -ае.

Аднолькавай меры, працягласці; раўнамерны.

Аднамерныя адрэзкі.

|| наз. аднаме́рнасць, -і, ж.

аднаме́сны, -ая, -ае.

З месцам для аднаго чалавека.

Аднамесная палата.