Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

аднадо́льны, -ая, -ае (спец.).

Пра расліны: які мае семя з адной семядолі.

аднадо́мны, -ая, -ае (спец.).

Пра расліны: якія маюць песцікавыя і тычынкавыя кветкі на адным каліве.

|| наз. аднадо́мнасць, -і, ж.

аднаду́мец, -мца, мн. -мцы, -мцаў, м.

Чалавек аднолькавых з кім-н. думак, поглядаў і перакананняў; аднамыснік.

аднаду́мнасць, -і, ж. (кніжн.).

Аднолькавы з кім-н. склад думак, згода ў поглядах.

аднаду́мнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тое, што і аднадумец.

аднаду́мства, -а, н.

Тое, што і аднадумнасць.

аднаду́шнасць, -і, ж.

Поўнае адзінства думак, пачуццяў, настрояў; поўная згода ў дзеяннях.

А. народаў у барацьбе за мір.

аднаду́шны, -ая, -ае.

Які выказваецца і прымаецца ўсімі, прасякнуты згодай, адзінствам.

Аднадушнае рашэнне.

Прагаласавалі за мір аднадушна (прысл.).

аднаду́шша, -а, н.

Тое, што і аднадушнасць.

адназна́чны¹, -ая, -ае.

1. Тоесны па сэнсе з іншым.

Адназначныя выразы.

2. Які мае толькі адно значэнне.

Адназначныя словы.

|| наз. адназна́чнасць, -і, ж.