адмаўля́цца гл. адмовіцца.
адмаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак., што.
1. гл. адмовіць.
2. Не прызнаваць існавання, значэння, мэтазгоднасці чаго-н.; абвяргаць што-н., выступаць супраць чаго-н.
А. мастацтва.
А. сваю віну.
|| наз. адмаўле́нне, -я, н.
адмаўча́цца, -чу́ся, -чы́шся, -чы́цца; -чы́мся, -чыце́ся, -ча́цца; -чы́ся; зак. (разм.).
Прамаўчаць, ухіліцца ад адказу, гутаркі.
|| незак. адмо́ўчвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
адмаха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.
1. Прамахаць пэўны час чым-н.
2. што. Прайсці, праехаць вялікую адлегласць (разм.).
А. дзесяць кіламетраў.
|| незак. адма́хваць, -аю, -аеш, -ае.
адмахну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.
1. Узмахам адагнаць ад сябе каго-, што-н.
А. ад мух.
2. Махнуць рукой у знак пратэсту, нязгоды з чым-н.
3. перан. Адмовіцца рабіць што-н., не жадаючы разабрацца ў справе (разм.).
А. ад таго, што было.
А. ад вырашэння пытанняў.
|| незак. адма́хвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
А. рукамі і нагамі (наадрэз адмаўляцца ад каго-, чаго-н.).
адмахну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак., што.
Узмахам рукі, галавы адагнаць, адкінуць.
А. камароў.
|| незак. адма́хваць, -аю, -аеш, -ае.
адмацава́цца, -цу́юся, -цу́ешся, -цу́ецца; -цу́йся; зак. (афіц.).
Зняцца з уліку.
|| незак. адмацо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
|| наз. адмацава́нне, -я, н.
|| прым. адмацава́льны, -ая, -ае.
А. талон.
адмацава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; зак., каго-што.
1. Зняць з уліку адкуль-н. (афіц.).
2. Скасаваць прымацаванне.
А. навучэнцаў.
|| незак. адмацо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. адмацава́нне, -я, н.
адмачы́ць, -мачу́, -мо́чыш, -мо́чыць; -мо́чаны; зак., што.
1. Намачыўшы што-н., аддзяліць, адклеіць.
А. прысохлы бінт.
А. наклейку.
2. Вымачыць, зрабіць больш прыдатным для выкарыстання (спец.).
А. скуры.
3. перан. Сказаць або зрабіць што-н. недарэчнае, непрыстойнае (разм.).
Ну і адмачыў штуку!
|| незак. адмо́чваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. адмо́чванне, -я, н. (да 1 і 2 знач.) і адмо́чка, -і, ДМ -чцы, ж. (да 2 знач.).
|| прым. адмо́чны, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).
адмежава́цца, -мяжу́юся, -мяжу́ешся, -мяжу́ецца; -мяжу́йся; зак.
1. Аддзяліцца мяжой ад каго-н.
2. перан. Заняць адасобленае ад каго-, чаго-н. становішча, спыніць зносіны з кім-н., выказаць нязгоду з чым-н.
А. ад такіх сяброў.
|| незак. адмяжо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца; наз. адмяжо́ўванне, -я, н.
|| наз. адмежава́нне, -я, н.