Verbum

адле́жаць, -жу, -жыш, -жыць; -ле́ж і адляжа́ць, -жу́, -жы́ш, -жы́ць; -жы́м, -лежыце́, -жа́ць; -жы́; -ле́жаны; зак.

1. што. Лежачы доўга або ў нязручнай позе, выклікаць зняменне якой-н. часткі цела.

А. руку.

А. бакі.

2. Хварэючы, праляжаць пэўны час у пасцелі (разм.).

Адляжаў тыдзень у бальніцы.

|| незак. адле́жваць, -аю, -аеш, -ае.

адле́зці, -зу, -зеш, -зе; -ле́зь; зак. (разм.).

Перастаць чапляцца, адчапіцца.

Адлезь ты ад яго!

адле́плівацца гл. адляпіцца.

адле́пліваць гл. адляпіць.

адле́таваць, -тую, -туеш, -туе; зак. (разм.) Прабыць, перажыць лета.

адлёт гл. адляцець.

адлётаць, -аю, -аеш, -ае; зак.

1. Скончыць лётаць.

Ён сваё адлётаў.

2. што. Прабыць у авіяцыі, пралётаць пэўны час (разм.).

Дзесяць гадоў адлётаў.

адлётны, -ая, -ае.

1. Які адлятае на новае месца; пералётны.

Адлётныя птушкі.

2. Перыяд, у які птушкі адлятаюць у вырай.

Набліжаецца а. час.

адліва́нне¹ гл. адліць¹.

адліва́нне² гл. адліць².