фат
(
самазадаволены франт, пусты, пошлы чалавек.
фат
(
самазадаволены франт, пусты, пошлы чалавек.
фата́
(
галаўны ўбор нявесты ў выглядзе лёгкай белай накідкі з кісяі, карункаў і
фатаграфі́зм
(ад фатаграфія)
знешне дакладнае, але ідэйна не асэнсаванае адлюстраванне рэчаіснасці.
фатагра́фія
(ад
1) спосаб атрымання адбіткаў прадметаў на святлоадчувальных матэрыялах;
2) здымак, атрыманы такім спосабам;
3) майстэрня па вырабу фотаздымкаў.
фаталі́зм
(
вера ў непазбежны лёс, у тое, што ўсё прадвызначана нейкай таямнічай сілай.
фаталі́ст
(ад фаталізм)
чалавек, які верыць у непазбежнасць лёсу.
фата́льны
(
непазбежны, наканаваны лёсам.
фа́там
(
адзінка даўжыні ў англійскай сістэме мер, роўная 6 англійскім футам (1,8288 м); марскі сажань.
фата́рый
(ад
святлолячэбны кабінет для правядзення групавога светлавога і цеплавога абпраменьвання лячэбнага і прафілактычнага характару.
фа́та-марга́на
(
разнавіднасць міражу, пры якім узнікаюць несапраўдныя, уяўныя адлюстраванні прадметаў, што знаходзяцца за гарызонтам.