Verbum

факалі́т

(ад гр. phakos = сачавіца + -літ)

лінзападобнае магматычнае цела (інтрузія), што змяшчаецца ў пластах асадачных парод.

фака́льны

(ад лац. focus = ачаг)

які мае адносіны да фокуса 1 (напр. ф-ая лінія, ф-ая плоскасць, ф. пункт).

фа́кел

(ням. Fackel)

1) свяцільня, звычайна ў выглядзе палкі з наматаным на канцы прасмоленым пакуллем;

2) струмень газу або вадкасці, якія маюць выгляд конуса;

3) светлыя, няправільнай формы плямы на паверхні Сонца.

факельцу́г

(ням. Fackelzug, ад Fackel = факел + Zug = працэсія)

факельны паход, працэсія з запаленымі факеламі ў гонар пэўнай падзеі, юбілею, асобы.

факі́р

(ар. faqīr = жабрак)

1) мусульманскі вандроўны манах, які займаецца жабраваннем;

2) вандроўны фокуснік.

фако́тус

(н.-лац. phacotus)

аднаклетачная зялёная водарасць сям. факотавых, якая пашырана сярод планктону прэсных вадаёмаў.

факс

(ад лац. fac simile = рабі падобнае)

апарат для перадачы або прыёму адлюстравання, тэксту па каналах сувязі з атрыманнем яго копіі (факсіміле).

факсі́міле

(лац. fac simile = рабі падобнае)

дакладная копія рукапісу, дакумента, малюнка, чыйго-н. подпісу пры дапамозе фотамеханічнай рэпрадукцыі;

2) клішэ-пячатка з чыім-н. подпісам.

факстро́т

(англ. foxtrot, ад fox = ліса + trot = хуткі крок)

бальны ўмерана хуткі рытмічны танец, які ўзнік з рэгтайма, тустэпа і ўанстэпа ў ЗША і распаўсюдзіўся ў Еўропе, а таксама музыка да гэтага танца.

факт

(лац. factum = зробленае)

1) сапраўдны, нявыдуманы выпадак, з’ява, здарэнне;

2) рэальнасць, рэчаіснасць, наяўнасць чаго-н.