Verbum

суфі́зм

(ад ар. sūfi = адзеты ў воўну)

містычная плынь у ісламе, якая прапаведуе зліццё чалавека з богам праз аскетызм і ўнутранае самаўдасканаленне.

су́фікс

(лац. suffixus = прымацаваны)

лінгв. частка слова паміж коранем і канчаткам.

суфікса́цыя

(ад суфікс)

утварэнне новых слоў або форм слова пры дапамозе су фіксаў.

суфле́

(фр. soufflé)

кулінарны выраб (кандытарскі, малочны, мясны), у склад якога ўваходзяць узбітыя яечныя бялкі.

суфлёр

(фр. soufïleur)

1) работнік тэатра, які падказвае акцёрам тэкст ролі ў час спектакля;

2) перан. падказчык.

суфлі́раваць

(фр. soufïler)

падказваць акцёрам словы ролі ў час спектакля.

суфля́р

(фр. soufflard)

выдзяленне рудніковага газу з трэшчын у тоўшчы вугалю.

суфо́зія

(лац. suffosio = падкопванне)

вынас дробных мінеральных часцінак і раствораных рэчываў вадою, якая фільтруецца ў тоўшчы горных парод.

суфо́лкі

(англ. Suffblk = назва графства ў Англіі)

парода цяжкавозаў, выведзеная ў Англіі.

суфражы́зм

(англ. suffragism, ад лац. suffragium = выбарчае права)

жаночы рух у еўрапейскіх краінах і ЗША у другой пал. 19 — пач. 20 ст. за выбарчыя правы для жанчын.