Verbum

перфака́рта

(ад лац. perforare = свідраваць + карта)

папяровая або кардонная картка стандартнага памеру і формы, на якую інфармацыя наносіцца перфарацыяй.

перфарава́ць, перфары́раваць

(лац. perforare = свідраваць)

1) прабіваць скразныя адтуліны на папяровай, кардоннай картцы (перфакарце), на фота- або кінастужцы;

2) рабіць шчыліну ў горнай пародзе, аддзяляючы яе частку ад агульнага масіву (напр. п. пласт калійнай солі).

перфара́тар

(лац. perforator = які прабівае, свідруе)

1) апарат, якім прабіваюць скразныя адтуліны на папяровай, кардоннай картцы (перфакарце), на фота- або кінастужцы;

2) машына для бурэння свідравін у горных пародах; бурыльны малаток.

перфарато́рый

(ад лац. perforare = прабіваць, свідраваць)

пярэдняя частка галоўкі сперматазоіда, дзякуючы якой ён пранікае праз абалонку яйца.

перфара́цыя

(лац. perforatio)

1) прабіванне скразных адтулін на папяровай, кардоннай картцы (перфакарце), на фота- або кінастужцы;

2) сістэма спецыяльна прабітых скразных адтулін на чым-н.;

3) пракол, прарыў полага або трубчастага органа цела чалавека або жывёлы.

перфары́раваць

гл. перфараваць.

перфе́кт

(лац. perfectus = закончаны)

адна з форм прошлага часу дзеяслова ў некаторых мовах, якая абазначае дзеянне, што закончылася ў мінулым, а вынік яго працягваецца цяпер.

перфо́рмер

(англ. performer)

акцыя, якая мае поспех, г.зн. такая акцыя, якая, валодаючы максімальна магчымым дывідэндам, рэалізуецца з найбольшай розніцай паміж рыначнай і намінальнай іх вартасцямі на фондавай біржы.

перфу́зія

(лац. perfusio = уліванне)

прапусканне крыві або раствору праз сасуды ізаляванага або выключанага з агульнага кола кровазвароту органа.

перхлара́ты

(ад лац. per = звыш + хлараты)

солі хлорнай кіслаты.