Verbum

персана́л

(лац. personalis = асабовы)

склад супрацоўнікаў якой-н. установы, прадпрыемства, а таксама група работнікаў адной прафесіі, аднаго полу і інш. (напр. п. лабараторыі, медыцынскі п., жаночы п.).

персаналі́зм

(ад лац. persona = асоба)

кірунак сучаснай каталіцкай філасофіі, які лічыць асобу першаасновай быцця, а быццё праяўленнем творчай актыўнасці вярхоўнай асобы — бога.

персана́льны

(лац. personalis = асабовы)

які датычыцца толькі пэўнай асобы або ажыццяўляецца пэўнай асобай (напр. п-ае запрашэнне, п-ая адказнасць).

персаніфікава́ць

(ад персона + лац. facere = рабіць)

увасабляць неадушаўлёныя прадметы або абстрактныя паняцці ў вобразе чалавека.

персаніфіка́цыя

(ад персона + -фікацыя)

увасабленне неадушаўлёных прадметаў або абстрактных паняццяў у вобразе чалавека.

персевера́цыя

(лац. perseveratio)

стэрэатыпнае паўтарэнне ў чалавека якога-н. псіхічнага вобраза, дзеяння, выказвання або стану.

персеі́ды

(ад гр. Perseus = імя старажытнагрэчаскага міфалагічнага героя, сына Зеўса і Данаі)

вялікі паток метэораў, якія ляцяць штогод каля 12 жніўня з боку сузор’я Персея.

персептро́н

(англ. perceptron, ад лац. perceptio = успрыманне)

устройства, якое мадэлюе ўспрыманне; выкарыстоўваецца для рашэння задач, звязаных з распазнаваннем вобразаў.

персе́я

(н.-лац. persea)

вечназялёная дрэвавая або кустовая расліна сям. лаўровых, пашыраная ў тропіках і субтропіках Амерыкі, Усх. і Паўд.-Усх. Азіі; адзін з відаў — авакада.

пе́рсік

(лац. persicus = персідскі)

пладовае дрэва сям. ружавых, пашыранае ў цёплаўмераных і субтрапічных зонах, а таксама сакаўны плод гэтага дрэва з пушыстай жаўтавата-чырвонай скуркай і буйной костачкай.