Verbum

пента́метр

(гр. pentametros = пяцістопны, ад pente = пяць + metron = мера, стапа)

пяцістопны вершаваны памер.

пента́ны

(ад гр. pente = пяць)

насычаныя ацыклічныя вуглевадароды, якія змяшчаюцца ў нафце, сланцавай смале.

пента́рхія

(гр. pentarchiai = пяць старэйшын)

1) калегія пяці, адзін з органаў дзяржаўнай улады ў Стараж. Карфагене;

2) умоўнае абазначэнне тэрытарыяльнага падзелу даўняй Ірландыі на пяць «каралеўстваў» пасля заваявання яе кельтамі.

пентасты́ль

(ад пента- + гр. stylos = слуп, калона)

старажытнагрэчаскі храм з пяццю калонамі на фасадзе.

пентатло́н

(гр. pentathlon, ад pente = пяць + athlon = змаганне, барацьба)

старажытнагрэчаскае пяцібор’е (бег, скачкі, кіданне дыска, кіданне кап’я, барацьба), што было абавязковым элементам алімпійскіх гульняў.

пентато́ніка

(ад пента- + тоніка)

муз. гукавая сістэма, якая ўключае пяць гукаў рознай вышыні ў межах актавы.

пентахо́рд

(ад пента- + -хорд)

пяціступенны гукарад у межах квінты.

пента́эдр

(ад пента- + -эдр)

пяціграннік, напр. піраміда, у аснове якой ляжыць чатырохвугольнік.

пентланды́т

[ад англ. J. Pentland = прозвішча англ. натураліста і падарожніка (1797—1873)]

жалезанікелевы калчадан, мінерал класа сульфідаў светла-бронзавага колеру.

пенто́д

[(ад пента- + (электр)од)]

электронная лямпа з пяццю электродамі (анодам, катодам і трыма сеткамі).