Verbum

фанеты́чны

(гр. phonetikos = гукавы)

які мае адносіны да фанетыкі, гукавы (напр. ф. лад мовы).

фа́нза

(кіт. fan-czi)

I) сялянская хата на каркасе з драўляных слупоў у Кітаі, Карэі;

2) кітайская шаўковая тканіна, падобная да тафты.

фані́зм

(ад гр. phone = гук)

узнікненне слыхавых уяўленняў пры аптычных, смакавых і іншых неакустычных раздражненнях.

-фанія, -фонія

(ад гр. phone = гук)

другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццю «гучанне».

фано́граф

(ад фана- + -граф)

апарат для запісу гукаў і ўзнаўлення запісанага механічным спосабам.

фано́мер

(ад фана- + -метр)

прыбор для вымярэння сілы гуку або шуму.

фано́н

(ад гр. phone = гук)

квант, часцінка, порцыя гуку.

фантазёр

(ад фантазіраваць)

чалавек, які любіць фантазіраваць, строіць няздзейсныя планы.

фантазі́раваць

(ад фантазія)

1) аддавацца фантазіі; марыць;

2) выдумляць што-н. непраўдападобнае, тое, чаго не можа быць.

фанта́зія

(гр. phantasia = уяўленне)

1) мара, выдумка;

2) творчае ўяўленне (напр. паэтычная ф.);

3) жанр інструментальнай музыкі, для якога характэрна імправізацыйнасць, свабодная трактоўка формы (напр. ф. на народныя тэмы).