Verbum

фагацыто́з

(ад фагацыты)

актыўнае захопліванне і паглынанне фагацытамі чужародных цел, у т.л. і бактэрый.

фагацы́ты

(ад фагі + -цыты)

клеткі жывёльнага арганізма, здольныя захопліваць і паглынаць чужародныя часцінкі, у т.л. і бактэрыі.

фа́гі

(гр. phagos = пажыральнік)

вірусы (бактэрыяфагі і актынафагі), якія паражаюць бактэрыі і актынаміцэты.

-фагія

(гр. phagos = які пажырае)

другая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на сувязь з працэсамі пажырання, паглынання.

фаго́т

(іт. fagotto)

драўляны духавы язычковы музычны інструмент з канічным каналам і двайной трысцінкай.

фае́

(фр. foyer = літар. ачаг)

памяшканне ў тэатры, кіно, філармоніі для адпачынку гледачоў перад пачаткам спектакля, фільма, канцэрта або ў час антракту.

фае́рка

(ад ням. Feuer = агонь)

канфорка ў кухоннай пліце.

фаёдыя

(н.-лац. fayodia)

шапкавы базідыяльны грыб сям. радоўкавых, які расце на глебе ў вільготных імшыстых і мяшаных лясах, неядомы.

фа́за

(гр. phasis = з’яўленне)

1) момант, асобная стадыя ў развіцці якой-н. з’явы або працэсу ў прыродзе ці грамадстве, у змене формы ці стану чаго-н. (напр. ф. цвіцення расліны, другая ф. месяца);

2) аднародная састаўная частка фізіка-хімічнай сістэмы, якая сваімі ўласцівасцямі адрозніваецца ад іншых яе частак і аддзелена ад іх паверхняй падзелу;

3) фіз. велічыня, якая характарызуе стан вагальнага працэсу ў кожны момант часу;

4) адзін з электрычных ланцугоў у мнагафазавай сістэме пераменнага току.

фазаінверта́р фазаінве́ртар

(ад фаза + інвертар)

электратэхнічнае ўстройства, якое пераўтварае ўваходнае напружанне ў два напружанні, ссунутых па фазе на 180°.