Verbum

перлю́вій

(ад лац. perlio = прамываю)

рэшткавы грубаабломкавы валунны ці галечны матэрыял на дне рачных далін і яроў, які застаўся пасля размыву розных парод.

перлюстрава́ць

(лац. perlustrare = праглядваць)

рабіць перлюстрацыю.

перлюстра́цыя

(польск. perlustracja, ад лац. perlustrare = праглядваць)

тайнае распячатванне і прагляд дзяржаўнымі органамі паштовай карэспандэнцыі з мэтай цэнзуры.

пермало́й

[англ. permalloy, ад perm(eability) = пранікальнасць + alloy = сплаў]

сплаў нікелю з жалезам, часам з дабаўкай медзі, хрому, малібдэну, марганцу.

перманганатаме́трыя

(ад перманганаты + -метрыя)

метад колькаснага аналізу, заснаваны на акісленні даследуемага рэчыва перманганатам калію.

пермангана́ты

(ад лац. per = звыш + manganum = марганец)

солі марганцавай кіслаты.

пермане́нт

(фр. permanente, ад лац. permanere = заставацца)

доўгатэрміновая завіўка валасоў.

пермане́нтны

(лац. permanens, -ntis)

бесперапынны, пастаянны (напр. п-ае развіццё).

пермеа́зы

(ад лац. permeo = праходжу, пранікаю)

бялкі-пераносчыкі, якія ўдзельнічаюць у актыўнай транспарціроўцы рэчываў праз клетачныя мембраны.

пермеа́метр

[ад англ. permea(bility) = пранікальнасць + -метр]

прыбор для вымярэння магнітных характарыстык ферамагнітных матэрыялаў.