Verbum

пенсіяне́р

(фр. pensionnaire, ад лац. pensio = плацеж)

чалавек, які атрымлівае пенсію.

пенснэ́

(фр. pince-nez, ад pincer = зашчаміць + nez = нос)

акуляры без дужак, якія трымаюцца на пераноссі пры дапамозе спружынкі.

пенстэмо́н

(н.-лац. penstemon)

травяністая расліна сям. залознікавых з ланцэтным лісцем і белымі, чырвонымі, бэзавымі або сінімі кветкамі ў суквеццях, пашыраная ў Паўн. Амерыцы і Усх. Азіі; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

пента-

(гр. pente = пяць)

першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае «пяць».

пентагана́льны

(гр. pentagonos)

пяцівугольны.

пентаго́н

(англ. Pentagon < гр. pentagonon, ад pente = пяць + gonia = круг)

1) пяцівугольнік;

2) пяцівугольны будынак каля Вашынгтона, дзе размяшчаецца міністэрства абароны ЗША;

3) перан. ваеннае ведамства ЗША.

пентагра́ма

(гр. pentagrammon, ад pente = пяць + pramme = лінія)

1) правільны пяцівугольнік, на ўнутраных баках якога пабудаваны раўнабедраныя трохвугольнікі аднолькавай вышыні;

2) магічны знак на амулетах сярэдневяковага перыяду.

пентагры́д

(ад пента- + англ. grid = сетка)

электронная лямпа, якая мае 7 электродаў. анод, катод і 5 сетак.

пентакры́нус

(ад пента- + гр. krinos = лілія)

сядзячая сцябельчатая лічынкавая стадыя марской ліліі.

пентало́гія

(ад пента- + -логія)

літаратурны твор, які складаецца з пяці адносна самастойных твораў, звязаных паміж сабой логікай развіцця ідэі, пераемнасцю сюжэтных ліній, агульнасцю кампазіцыйнай будовы.