Verbum

песімі́ст

(фр. pessimiste, ад лац. pessimus = найгоршы)

чалавек, схільны да песімізму (проціл. аптыміст).

песімісты́чны

(ад песімізм)

прасякнуты песімізмам (проціл. аптымістычны).

пе́сімум

(ад лац. pessimum = самае дрэннае)

аслабленне дзейнасці органа або тканкі пры залішне моцнай або частай стымуляцыі, што перавышае іх функцыянальныя магчымасці.

пестало́цыя

(н.-лац. pestalotia)

недасканалы грыб сям. меланконіевых, які развіваецца на лісці і галінках аслабленых дрэў і кустоў (ліпы, дуба, яблыні, рабіны, клёна і інш.).

пестыцы́ды

(ад лац. pastis = зараза + -цыды)

хімічныя сродкі барацьбы з рознымі шкоднымі арганізмамі — насякомымі (інсектыцыды), кляшчамі (акарыцыды), бактэрыямі (бактэрыцыды), грыбкамі (фунгіцыды), грызунамі (ратыцыды, заацыды) і інш.; ядахімікаты.

пета́рда

(фр. petard)

1) старадаўні разрыўны снарад у выглядзе металічнай пасудзіны, напоўненай порахам, які прымяняўся для ўзрыву мастоў і інш.;

2) сігнальны разрыўны снарад, які кладзецца на рэйкі, каб спыніць чыгуначны поезд у выпадку небяспекі;

3) папяровы снарад з парахавым зарадам, род феерверку ў піратэхніцы.

петра-

(гр. petro = камень)

першая састаўная частка складаных слоў, што абазначае «які адносіцца да каменя, да горных парод».

петрагене́зіс

(ад петра- + генезіс)

утварэнне і паходжанне горных парод.

петрагра́фія

(ад петра- + -графія)

раздзел геалогіі, які займаецца апісаннем горных парод.

петрало́гія

(ад петра- + -логія)

раздзел геалогіі, які вывучае мінералагічны і хімічны склад горных парод, іх структуру і заканамернасці ўтварэння.