Verbum

фабурдо́н

(фр. faux-bourdon)

муз. від шматгалосся ў Англіі 12—13 ст., у якім галасы рухаліся паралельнымі тэрцыямі і секстамі.

фавары́т

(іт. favorito, ад лац. favor = прыхільнасць)

1) любімец уплывовай асобы, які карыстаецца яе заступніцтвам; любімец наогул;

2) конь, коннік або каманда ў скачках, што мае найбольшыя шансы на першынство.

фаверо́ль

(фр. faverolle, ад Faverolles = назва мястэчка ў Францыі)

парода мяса-яечных курэй, выведзеная ў Францыі.

фаві́зм

(ад фр. fauve = дзікі)

плынь у французскім жывапісе 20 ст., якая вызначаецца абагульненнем аб’ёмаў, прасторы, малюнка.

фаво́р

(лац. favor = прыхільнасць)

прыхільныя адносіны, заступніцтва ўплывовай асобы.

фа́вус

(лац. favus = пчаліныя соты)

1) заразная хвароба скуры чалавека, выкліканая паразітычнымі грыбамі; парша;

2) заразная грыбковая хвароба жывёл (сабак, катоў, трусоў, птушак);

3) захворванне раслін (яблыні, грушы, цытрусавых, бульбы і інш), выкліканае рознымі відамі грыбоў і бактэрый.

-фаг

(гр. phagos = які пажырае)

другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццям «пажыральнік», «паглынальнік».

фагапрафіла́ктыка

(ад фагі + прафілактыка)

выкарыстанне прэпаратаў бактэрыяфагаў для папярэджання некаторых інфекцыйных хвароб.

фагаты́ст

(ад фагот)

музыкант, які іграе на фагоце.

фагатэрапі́я

(ад фагі + тэрапія)

лячэнне інфекцыйных хвароб прэпаратамі бактэрыяфагаў.