Verbum

ска́льпель

(лац. scalpellum = ножык)

невялікі хірургічны нож.

скаля́р

(фр. scalaire, ад лац. scalaris = ступеньчаты)

мат. велічыня, кожнае значэнне якой, у адрозненне ад вектара, характарызуецца адным сапраўдным лікам (напр. даўжыня, плошча, аб’ём, вага цела).

скаля́рны

(лац. scalaris = ступеньчаты)

мат. які вызначаецца толькі лікавым значэннем.

сканда́л

(фр. scandale)

1) ганебнае здарэнне, выпадак, які ставіць яго ўдзельнікаў у няёмкае становішча (напр. палітычны с.);

2) сварка з крыкам, бойкай.

скандалізава́ць

(фр. scandaliser)

выклікаць скандал.

скандзі́раваць

(лац. scandere)

выразна, па складах вымаўляць словы (напр. с. верш).

ска́ндый

(н.-лац. scandium, ад с.-лац. Scandia = Скандынавія)

хімічны элемент, серабрысты метал з жоўтым адлівам, які не сустракаецца ў прыродзе ў свабодным стане.

ска́нсэн

(шв. skansen)

этнаграфічны музей пад адкрытым небам, дзе экспануюцца ўзоры народных будынкаў і прылад працы пэўнага рэгіёна.

скантра́цыя

(ад іт. scontrare = сустракаць)

узаемнае пералічэнне сустрэчных плацёжных плацежных абавязацельстваў паміж установамі або асобамі.

скапаламі́н

(ад н.-лац. scopolia = скаполія)

алкалоід, які змяшчаецца ў скаполіі і іншых раслінах сям. паслёнавых; выкарыстоўваецца ў медыцыне.