Verbum

перыка́рпій

(н.-лац. pericarpium, ад гр. peri = вакол + karpos = плод)

сценка плода ў раслін, якая акружае насенне.

перыка́рыён

(ад перы- + гр. karyon = арэх, ядро)

цела нейрона без адросткаў, дзе змяшчаецца ядро і асноўныя клетачныя арганоіды.

перыкліна́ль

(ад перы- + гр. klino = нахіляюся)

частка антыкліналі, дзе слаі складкі замыкаюцца, а шарнір апускаецца.

перылі́мфа

(ад перы- + лімфа)

вадкасць, якая запаўняе прастору паміж перапончатым і касцявым лабірынтам ва ўнутраным вуху пазваночных.

перы́метр

(гр. perimetron = круг, акружнасць)

сума даўжынь усіх старон многавугольніка.

перыме́трый

(ад перы- + гр. metra = матка)

брушны покрыў маткі.

перыметры́т

(ад перы- + гр. metra = матка)

запаленне покрыва маткі, якое ўзнікае як ускладненне пры захворваннях жаночых палавых органаў, родах, абортах і інш.

перыната́льны

(ад перы- + лац. natalis = які адносіцца да нараджэння)

які адносіцца да перыяду непасрэдна пасля родаў або да родаў.

перынефры́т

(ад перы- + гр. nephros = нырка)

запаленне тканак вакол ныркі.

перыпатэты́зм

(ад гр. peripateo = прагульваюся)

філасофскае вучэнне, заснаванае Арыстоцелем, характэрнае тым, што выкладалася ў час прагулак.