Verbum

пентаго́н

(англ. Pentagon < гр. pentagonon, ад pente = пяць + gonia = круг)

1) пяцівугольнік;

2) пяцівугольны будынак каля Вашынгтона, дзе размяшчаецца міністэрства абароны ЗША;

3) перан. ваеннае ведамства ЗША.

пентагра́ма

(гр. pentagrammon, ад pente = пяць + pramme = лінія)

1) правільны пяцівугольнік, на ўнутраных баках якога пабудаваны раўнабедраныя трохвугольнікі аднолькавай вышыні;

2) магічны знак на амулетах сярэдневяковага перыяду.

пентагры́д

(ад пента- + англ. grid = сетка)

электронная лямпа, якая мае 7 электродаў. анод, катод і 5 сетак.

пентакры́нус

(ад пента- + гр. krinos = лілія)

сядзячая сцябельчатая лічынкавая стадыя марской ліліі.

пентало́гія

(ад пента- + -логія)

літаратурны твор, які складаецца з пяці адносна самастойных твораў, звязаных паміж сабой логікай развіцця ідэі, пераемнасцю сюжэтных ліній, агульнасцю кампазіцыйнай будовы.

пента́метр

(гр. pentametros = пяцістопны, ад pente = пяць + metron = мера, стапа)

пяцістопны вершаваны памер.

пента́ны

(ад гр. pente = пяць)

насычаныя ацыклічныя вуглевадароды, якія змяшчаюцца ў нафце, сланцавай смале.

пента́рхія

(гр. pentarchiai = пяць старэйшын)

1) калегія пяці, адзін з органаў дзяржаўнай улады ў Стараж. Карфагене;

2) умоўнае абазначэнне тэрытарыяльнага падзелу даўняй Ірландыі на пяць «каралеўстваў» пасля заваявання яе кельтамі.

пентасты́ль

(ад пента- + гр. stylos = слуп, калона)

старажытнагрэчаскі храм з пяццю калонамі на фасадзе.

пентатло́н

(гр. pentathlon, ад pente = пяць + athlon = змаганне, барацьба)

старажытнагрэчаскае пяцібор’е (бег, скачкі, кіданне дыска, кіданне кап’я, барацьба), што было абавязковым элементам алімпійскіх гульняў.