Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

аб’язджа́цца, ‑аецца.

Зал. да аб’язджаць.

аб’язджа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аб’ехаць (у 1–4 знач.) і да аб’ездзіць.

аб’язны́, ‑ая, ‑ое.

Такі, па якім аб’язджаюць; кружны. Аб’язная дарога.

аб’яўле́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. аб’яўляць — аб’явіць.

2. Тое, што і абвяшчэнне (у 2 знач.).

аб’я́ўлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад аб’явіць.

аб’яўля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да аб’явіцца.

2. Зал. да аб’яўляць.

аб’яўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да аб’явіць.

аб’я́ўнік, ‑а, м.

Той, хто аб’яўляе што‑н.; асоба, якая дае аб’яву.

аб’я́ўніца, ‑ы, ж.

Жан. да аб’яўнік.