Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

абняду́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абнядужаць.

абнямо́жаны, ‑ая, ‑ае.

Які страціў сілы, моц, энергію; знясілены. Францкевіч, абняможаны і вялы, стаў, як цявіна. Здаецца, вецер яго цяпер паваліў бы. Чорны.

абнясла́віцца, ‑слаўлюся, ‑славішся, ‑славіцца; зак.

Набыць дрэнную славу, нядобрую рэпутацыю. [Дзімін:] — І не ўздумай сваіх новых тэорый прапаведаваць. Абняславішся як невук. Карпаў.

абнясла́віць, ‑слаўлю, ‑славіш, ‑славіць; зак., каго-што.

Распаўсюдзіць дрэнную пагалоску, чуткі, нядобрую славу пра каго‑, што‑н.; зганьбіць. Абняславіць чалавека.

абнясла́ўленне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. абняславіцца.

абнясла́ўлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абняславіць.

абнясла́ўлівацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абняславіцца.

2. Зал. да абняслаўліваць.

абнясла́ўліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абняславіць.

абня́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абняць.

абня́цца, абнімуся, абнімешся, абнімецца і (радзей) абдымуся, абдымешся, абдымецца; зак.

Абняць адзін аднаго. Абняцца на развітанне. □ [Валошын і Купрыянаў] па-мужчынску нязграбна абняліся і пацалаваліся. Гурскі.