Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э ю я -.

а б в г д е ж з й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э я .

а б в г д е ж з і к л м н о п р с т у ф х ц ч ш ы э ю я .’

абкі́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абкідваць — абкі́даць.

абкі́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абкі́даць.

абкітава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абкітаваць.

абкітава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Замазаць шчыліны, пазы кітам. Абкітаваць вокны.

абкіто́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абкітоўваць — абкітаваць.

абкіто́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да абкітоўваць.

абкіто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абкітаваць.

абкіто́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абкітоўваць — абкітаваць.

абкла́д, ‑а, м.

1. Спец. Абкружэнне звера ў часе палявання. [Бацька:] І сігануў бы з абклада, каб не Адамовіч — гэты, з Усоха што. Ён, праўда, сцебануў метка: воўк — у снег... Масарэнка.

2. Аздоба пераплёту царкоўных кніг ці паверхні абразоў у сярэдневяковым мастацтве.

абклада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. абкладаць — абкласці (у 3 знач.).