абгні́сці, ‑гніе; зак.
Стаць зверху або з краёў гнілым. Абгніў, абваліўся паркан. Праўда,.. [Алеся] сама пакрысе яго расцягала, калі не стала чым паліць у печы. Скрыган.
абго́йсаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Бегаючы, пабыць у многіх месцах. Не дзіва: абгойсаў жа ўвесь горад. Затое.. у мяне ў партфелі тое, чаго я шукаў. Сабаленка.
абго́н, ‑у, м.
1. Дзеянне паводле дзеясл. абганяць — абагнаць (у 1 знач.).
2. Першая кругавая баразна на ворыве. [Гіляр:] — Прывязу трактар сёння і зраблю абгон.., а заўтра — за дзень, за другі — увесь будзе ляжаць бродаўскі папар дагары скібаю. Баранавых.
•••
У абгон (бегчы, ехаць і пад.) — навыперадкі, абганяючы адзін аднаго.
абго́рнены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад абгарнуць.
абго́рнуты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад абгарнуць.
абго́ртачны, ‑ая, ‑ае.
1. Прызначаны для абгорткі; які выкарыстоўваецца для абгорткі (у 1 знач.). Абгортачная папера.
2. Які з’яўляецца абгорткай (у 2 знач.). Абгортачныя лісты кукурузных пачаткаў.
абго́ртванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. абгортваць — абгарнуць і абгортвацца — абгарнуцца.
абго́ртвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да абгарнуцца.
2. Зал. да абгортваць.
абго́ртваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да абгарнуць.