Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э ю я -.

а б в г д е ж з й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э я .

а б в г д е ж з і к л м н о п р с т у ф х ц ч ш ы э ю я .’

абкача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што, у чым.

Пераварочваючы з боку на бок, накрыць чым‑н. сыпкім, вязкім. Абкачаць рыбу ў муцэ.

абка́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абкачваць — абкачаць.

абка́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абкачацца.

2. Зал. да абкачваць.

абка́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абкачаць.

абквэ́цаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абквэцаць.

абквэ́цацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Абмазацца чым‑н.; зрабіцца брудным; запэцкацца.

абквэ́цаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Абмазаць што‑н. чым‑н., забрудзіць.

абкіда́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абкіда́ць — абкі́даць.

абкі́даны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абкі́даць.

абкі́даць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Кідаючы, пакрыць што‑н. чым‑н.; абсыпаць. Нібыта нейкая дзівосная духмяная пена акіянскага прыбою абкідала гэтыя дрэвы. Дубоўка. // Абкласці, абсыпаць што‑н. з бакоў. Апусціўшы слупы, іх абкідалі ў яме каменнем і зямлёю. Пташнікаў. // безас. Пакрыць высыпкай. Губы абкідала.

2. Абшыць берагі тканіны. Абкідаць швы.

абкіда́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да абкі́даць.