Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

абгла́джвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абгладзіцца.

2. Зал. да абгладжваць.

абгла́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абгладзіць.

абгла́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.

Разм.

1. Стаць гладкім (пра паверхню чаго‑н.).

2. Папаўнець, паправіцца. Конь крыху абгладзіўся, і ўжо льга яго збываць. Чорны.

абгла́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго і што.

1. Зрабіць паверхню чаго‑н. роўнай, гладкай; збольшага апрацаваць. [Сымон:] Ёмкі будзе крыж. Збольшага абчасалі і запілавалі з Данілкам, засталося толькі трохі абгладзіць, і ўсё будзе гатова. Купала.

2. Разм. Зрабіць гладкім, адкарміць. Абгладзіць парсюка.

абгле́дзецца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.

Тое, што і агледзецца (у 1, 2 знач.).

абгле́дзець, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак.

Тое, што і агледзець (у 1, 2, 4, 5 знач.).

абгляда́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абгледзецца.

2. Зал. да абглядаць.

абгляда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абгледзець.

абгніва́ць, ‑ае.

Незак. да абгнісці, абгніць.

абгні́лы, ‑ая, ‑ае.

Пашкоджаны зверху гніллю. [Тэафіл] паварушыў кійком даўнія спляценні дзікага вінаграду, што звісалі з абгнілых сукоў старога пнішча. Самуйлёнак.