Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

абпраме́ньванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абпраменьваць — абпраменіць.

абпраме́ньвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да абпраменьваць.

абпраме́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абпраменіць.

абпы́рсканы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і апырсканы.

абпы́рскацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Тое, што і апырскацца.

абпы́рскаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Тое, што і апырскаць.

абпячы́, ‑пяку, ‑пячэш, ‑пячэ; ‑пячом, ‑печаце, ‑пякуць; пр. абпёк, ‑пякла, ‑пякло; зак., што.

Тое, што і апячы. Як на бераг выходзіў, мне ногі абпёк Успамінам гарачым халодны пясок. Куляшоў. / у перан. ужыв. Не паспеў [Вінцук] мінуць свае хаты, як нос у нос сустрэўся з Пацуком. Сустрэча гэта проста абпякла яго. Чарнышэвіч.

абпячы́ся, ‑пякуся, ‑пячэшся, ‑пячэцца; ‑пячомся, ‑печацеся, ‑пякуцца; пр. абпёкся, ‑пяклася, ‑пяклося; зак.

Тое, што і апячыся.