Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э ю я -.

а б в г д е ж з й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э я .

а б в г д е ж з і к л м н о п р с т у ф х ц ч ш ы э ю я .’

абгаро́джаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абгарадзіць.

абгаро́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абгароджваць — абгарадзіць.

абгаро́джвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да абгароджваць.

абгаро́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абгарадзіць.

абгаро́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Невялікая, лёгкая агароджа. Наўкол прыгожай абгародкай Зялёны двор абняў тынок. Машара.

абгарэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Пашкоджаны агнём, абпалены. Абгарэлы пень. Абгарэлы танк. □ Наперадзе была рэчка, мост цераз яе і за мостам кварталы горада з разбуранымі, абгарэлымі будынкамі. Галавач.

абгарэ́ць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак.

Трапіўшы ў агонь, абвугліцца, пачарнець; атрымаць пашкоджанні ад агню. Занадта жару. Бульба абгарэла. Счарнелыя дымяцца круглякі. Пысін.

абгіна́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да абгінаць.

абгіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абагнуць.

абгла́джаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абгладзіць.