Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

абшліфава́цца, ‑фуюся, ‑фуешся, ‑фуецца; зак.

1. Паддацца шліфоўцы. Каменьчыкі добра абшліфаваліся.

2. перан. Разм. Стаць больш выхаваным, вытрыманым, абыходлівым.

абшліфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак., каго-што.

1. Пашліфаваць што‑н. з усіх бакоў. Абшліфаваць камень.

2. перан. Разм. Зрабіць больш выхаваным, вытрыманым, абыходлівым.

абшліфо́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абшліфавацца.

2. Зал. да абшліфоўваць.

абшліфо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абшліфаваць.

абшмальцава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абшмальцаваць.

абшмальцава́цца, ‑цуюся, ‑цуешся, ‑цуецца; зак.

Тое, што і зашмальцавацца.

абшмальцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.

Тое, што і зашмальцаваць.

абшмаргну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Аднакр. да абшморгаць.

абшмо́рганы, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абшморгваць — абшмаргнуць.

абшмо́ргаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Моцна трымаючы за галінку, сцяблінку, рэзкім рухам рукі сарваць лісты.