абы-чы́й, абы-чыйго, займ. няпэўны.
Чый‑н., чый папала.
абы-што́, абы-чаго.
1. займ. няпэўны. Што‑н., што папала.
2. у знач. наз. Разм. неадабр. Непатрэбшчына, абсурд, глупства. — Пакінь гаварыць абы-што! — Пятро заўсёды быў спакойны і разважлівы. Новікаў. [Антон:] — Можа я пагаварыў табе абы-чаго? Ермаловіч.
абы-я́к, прысл.
Як папала, неахайна; нядбала. Калі дадаць да гэтага хату, абы-як складзеную з камення.., без даху, — дык гэта і будзе ўся гаспадарка Асана. Маўр.
абы-які́, ‑ая, ‑ое, займ. няпэўны.
1. Які-небудзь, які-папала. Абы-якая замінка ці маленькая няўпраўка,.. [Уладзімір Аляксеевіч] ужо там [на полі]. Пальчэўскі.
2. Разм. Звычайны, усякі. [Тамаш:] — Раней, дык я мог і ў абы-якіх ботах зімаваць. Чорны.
абэ́лтух, ‑а, м.
Абл. лаянк. Неразумны, някемлівы чалавек. [Кандрат:] — А як гэта можна, каб такое дзіцё ішло на вайну?.. Вось яно па віне такіх абэлтухаў, як я, суткі пратырчала на дзераве. Кулакоўскі. [Мартыневіч:] — А па мне дык задавіўся б ён [Халуста] са сваёй малатарняй... [Лявон:] — Бо ты дурны абэлтух! Чарнышэвіч.
абэ́рак, ‑рка, м.
Польскі народны танец, які выконваецца ў хуткім тэмпе. У польцы і абэрку.. [Ян Янавіч] таптаўся адзін, як вучоны мядзведзь. Брыль.
[Польск. oberek.]
абюракра́ціцца, ‑крачуся, ‑крацішся, ‑краціцца; зак.
Стаць бюракратам, бюракратычным.
абюракра́ціць, ‑крачу, ‑краціш, ‑краціць; зак., што.
Зрабіць бюракратычным. Абюракраціць справу. Абюракраціць работу канцылярыі.
абюракра́чаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад абюракраціць.
абюракра́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да абюракраціцца.
2. Зал. да абюракрачваць.