Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

адушаўлёнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць адушаўлёнага.

адушаўлёны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад адушавіць.

2. у знач. прым. Які належыць да свету жывых істот; жывы. // Які адносіцца да катэгорыі назоўнікаў, што азначаюць назвы жывых істот. Адушаўлёны назоўнік.

адушаўля́цца, ‑яецца; незак.

Зал. да адушаўляць.

адушаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да адушавіць.

адфармава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адфармаваць.

адфармава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак., што.

Спец. Надаць чаму‑н. пэўную форму.

адфармо́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да адфармоўваць.

адфармо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адфармаваць.

адфільтрава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адфільтраваць.

адфільтрава́цца, ‑руецца; зак.

Аддзяліцца ў час фільтравання.