Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

абшмальцава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абшмальцаваць.

абшмальцава́цца, ‑цуюся, ‑цуешся, ‑цуецца; зак.

Тое, што і зашмальцавацца.

абшмальцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.

Тое, што і зашмальцаваць.

абшмаргну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Аднакр. да абшморгаць.

абшмо́рганы, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абшморгваць — абшмаргнуць.

абшмо́ргаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Моцна трымаючы за галінку, сцяблінку, рэзкім рухам рукі сарваць лісты.

абшмо́ргвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да абшморгваць.

абшмо́ргваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абшморгаць.

абшмо́ргнуты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абшмаргнуць.

абшму́львацца, ‑аецца; незак.

Зал. да абшмульваць.