Verbum

абстрыга́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абстрыгаць — абстрыгчы, абстрыгацца — абстрыгчыся.

абстрыга́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абстрыгчыся.

2. Зал. да абстрыгаць.

абстрыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абстрыгчы.

абстры́гчы, ‑стрыгу, ‑стрыжэш, ‑стрыжэ; ‑стрыжом, ‑стрыжаце, ‑стрыгуць; зак., каго-што.

Тое, што і астрыгчы. Абстрыгчы вусы. // Абразаючы, зрабіць роўным што‑н., падраўнаваць. Абстрыгчы кусты. Абстрыгчы ліпы.

абстры́гчыся, ‑стрыгуся, ‑стрыжэшся, ‑стрыжэцца; ‑стрыжомся, ‑стрыжацеся, ‑стрыгуцца; зак.

Тое, што і астрыгчыся.

абстры́жаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абстрыгчы.

абстрэ́л, ‑у, м.

1. Стрэльба па якой‑н. цэлі. Артылерыйскі абстрэл. □ Тым часам партызанам удалося неяк шчасліва выскачыць з-пад абстрэлу. Карпюк.

2. Спец. Зона, якая абстрэльваецца. Шырокі абстрэл.

•••

Узяць (браць) пад абстрэл гл. узяць.

абстрэ́лены, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і абстраляны (у 2 знач.). Палонны, відаць, быў абстрэлены салдат, бег ён заломваючы крута ўбок, часам падаў, хуценька ўсхватваўся з зямлі і зноў імчаў наперад. С. Александровіч.

абстрэ́львацца, ‑аецца; незак.

Зал. да абстрэльваць.

абстрэ́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абстраляць.