абча́хнуць, ‑не; пр. абчах, ‑хла; зак.
Тое, што і ачахнуць.
абчы́сціцца, ‑чышчуся, ‑чысцішся, ‑чысціцца; зак.
Пазбавіцца ад бруду, пылу і пад. на сваім адзенні, абутку; зрабіцца чыстым. // Пазбавіцца ад налёту на паверхні чаго‑н. (пра што‑н. металічнае). За гэтыя дні ў вёсцы абчысціліся ад зімовай іржы ўсе плугі ды бароны аб сырую зямлю. Чорны.
абчы́сціць, ‑чышчу, ‑чысціш, ‑чысціць; зак., каго-што.
1. Вызваліць ад бруду, пылу і пад.; зрабіць чыстым. Абчысціць паліто ад снегу. // Пазбавіць ад налёту паверхню чаго‑н. // Зняць лушпіны, скурку і пад.; абабраць, аблузаць.
2. перан. Разм. Абакрасці, абабраць, абрабаваць. Пакуль ён [Паліводскі] ляжаў ледзьве жывы ў балоце, нехта абчысціў яго пазухі і кішэні. Чорны.
абчышча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да абчысціцца.
2. Зал. да абчышчаць.
абчышча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да абчысціць.
абчэ́плены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад абчапляць. Старац сівы, як голуб, абчэплены торбамі і з кіем у руках, сядзіць на лаве. Купала.
абчэ́плівацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да абчапляцца, абчапіцца.
2. Зал. да абчэпліваць.
абчэ́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да абчапляць, абчапіць.
абчэ́сванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. абчэсваць — абчасаць.
абчэ́свацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да абчасацца.
2. Зал. да абчэсваць.